Τα μηνύματα των κομμάτων για τα 51 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο

Το μήνυμα του Ν. Ανδρουλάκη

«Όσο η πληγή του Κυπριακού παραμένει ανοικτή, ο πάλη αυτός θα συνεχίζεται», τόνισε ο Νίκος Ανδρουλάκης, για τη συμπλήρωση 51 χρόνων από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής δήλωσε πως «51 χρόνια από τη βάρβαρη εισβολή του Αττίλα, το Κυπριακό παραμένει ανοιχτή πληγή για τον Ελληνισμό, την Ευρώπη και το διεθνές δίκαιο».

«Δεν ξεχνάμε τους νεκρούς, τους αγνοούμενους, τους πρόσφυγες. Η πραγματικότητα δεν παραγράφεται. Η ιστορία δεν αναθεωρείται. Η κατοχή δεν νομιμοποιείται» υπογράμμισε ο κ. Ανδρουλάκης κι επισήμανε: «Οι συστηματικές προκλήσεις της τουρκικής ηγεσίας, όπως το άνοιγμα των Βαρωσίων και η παράνομη απαίτηση για αναγνώριση του ψευδοκράτους, δεν πρόκειται ποτέ να βρουν ανταπόκριση από τη διεθνή κοινότητα. Το ψευδοκράτος είναι δημιούργημα της εισβολής. Δεν έχει και δεν θα αποκτήσει ποτέ καμία νομιμοποίηση».

Πρόσθεσε ότι είναι αδιάλειπτος «ο πάλη για τη μόνη δίκαιη και βιώσιμη λύση που είναι η επανένωση του νησιού στη βάση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, χωρίς εγγυήσεις, χωρίς κατοχικά στρατεύματα».

Η είδηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Στην ανακοίνωσή του το Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την μαύρη επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, αναφέρει:

«Συμπληρώνονται σήμερα 51 χρόνια από την παράνομη τουρκική εισβολή τον Ιούλη του 1974 στην Κύπρο, η οποία ακολούθησε το πραξικόπημα της χούντας των συνταγματαρχών. Δεν ξεχνάμε τι βλάβη έκανε η προδοσία της Κύπρου από την ελληνική ακροδεξιά.

Ένα έγκλημα, με τραγικό απολογισμό χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες και αγνοούμενους και περισσότερους από 200 χιλιάδες πρόσφυγες, που οδήγησε στην παράνομη κατοχή του 37% της Κύπρου. Τιμούμε τη ανάμνηση όσων αγωνίστηκαν και έχασαν τη ζωή τους, συμπαραστεκόμαστε στο δράμα των οικογενειών των αγνοουμένων.

Δεν θα πάψουμε να στηρίζουμε το αίτημα και τη απαίτηση της Κύπρου για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση, στο περιορισμοί των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Μόνη βάση για λύση αποτελεί η διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή εκπροσώπηση, με κατάργηση των εγγυήσεων και αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων που θα είναι προς όφελος και των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων.

Η διεθνής κοινότητα και ιδίως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να κλείνει τα μάτια και να αποφεύγει την αναφορά στη συνεχιζόμενη παράνομη τουρκική κατοχή. Ο πάλη για τον τερματισμό της κατοχής και για την επανένωση της Κύπρου παραμένει επίκαιρος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα συνεχίσει να αγωνίζεται για τη δικαίωση των αγώνων του Κυπριακού λαού, προκειμένου να μπει ένα τέλος στο άθλιο αυτό σύστημα της διχοτόμησης».

Η είδηση του ΚΚΕ

Το Γραφείο Τϋπου της ΚΕ του ΚΚΕ, στην ανακοίνωσή του τονίζει:

«51 χρόνια συμπληρώθηκαν από το ανοσιούργημα σε βάρος του κυπριακού λαού, την τουρκική εισβολή που είχε σαν αποτέλεσμα χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους και εκτοπισμένους και την κατοχή του 37% της Κύπρου, η οποία διαρκεί ως σήμερα.

Το απαιτείται αλλαχού για την εισβολή του ΝΑΤΟϊκού τουρκικού στρατού, το είχε δώσει λίγες μέρες πριν η επίσης ΝΑΤΟϊκή ελληνική Χούντα, με το πραξικόπημα που ενορχήστρωσε κατά της κυβέρνησης του Μακάριου, ενώ απροκάλυπτη κάλυψη στην εισβολή έδωσαν οι ΗΠΑ και το ίδιο το ΝΑΤΟ με τη στάση τους. Αυτή η ιστορική πραγματικότητα καταρρίπτει τα αφηγήματα σύμφωνα με τα οποία αυτού του είδους οι συμμαχίες μπορούν να παρέχουν διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων οποιουδήποτε λαού.

Αυτό βιώνει, άλλωστε, ο κυπριακός έθνος και σήμερα, καθώς η προσάρτηση της Κύπρου στην ΕΕ, η ενδυνάμωση των σχέσεων με το ΝΑΤΟ, οι στρατηγικές συμμαχίες με τις ΗΠΑ και το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, όχι μόνο δεν έχουν την ευεργετική επίδραση στην αναζήτηση "δίκαιης" λύσης στο Κυπριακό που υπόσχονταν οι κυβερνήσεις σε Ελλάδα και Κύπρο, αλλά, αντίθετα, αποτελούν καταλύτη για επικίνδυνες διευθετήσεις, στο έδαφος της αναβάθμισης του νησιού στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό, του παζαριού για τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας και τα ελληνοτουρκικά, αλλά και συνολικά των επικίνδυνων πολεμικών εξελίξεων στην περιοχή.

Όπως και στην Ελλάδα -με πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα τη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κρήτης και Λιβύης- έτσι και στην Κύπρο, έχουν διαψευσθεί πλήρως οι αβάσιμες προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν για το ρόλο του νησιού ως ενεργειακού κόμβου στην περιοχή και την εγγύηση που θα παρείχε η εμπλοκή μεγάλων ενεργειακών κολοσσών από τις ΗΠΑ και αλλού για την ασφάλεια του λαού του.

Στο ίδιο φόντο, αναβαθμίζεται ο ρόλος του ψευδοκράτους στη στρατηγική της Τουρκίας και εργαλειοποιείται ως στρατιωτική βάση και μέσο διεκδίκησης ενεργειακών πόρων στην περιοχή και επιχειρείται να ανοίξει ο δρόμος για "απευθείας εμπόριο, πτήσεις και επαφές" άλλων κρατών με το ψευδοκράτος. Με τη συνενοχή του ευρωατλαντικού παράγοντα, προωθείται το πλάνο των "δύο συνιστώντων κρατών", που πρόκειται για λύση διχοτομική, σαν αυτή που απέρριψε ο κυπριακός έθνος στο δημοψήφισμα για το "σχέδιο Ανάν", ενώ δυναμώνει το ενδεχόμενο του κρατικού διαμελισμού της Κύπρου, στον οποίον επιμένει η Τουρκία.

Το πιο επικίνδυνο στοιχείο είναι ότι, με ευθύνη των παραπάνω παραγόντων, έχει αδυνατίσει η αντιμετώπιση του Κυπριακού προβλήματος ως διεθνούς προβλήματος εισβολής και κατοχής. Αυτό το απαράδεκτο και αδιέξοδο περιορισμοί συζήτησης επιβεβαιώθηκε και στην πρόσφατη άτυπη πενταμερή συνάντηση στη Νέα Υόρκη.

Αυτό που απαιτείται σήμερα, είναι η ξετύλιγμα της συντονισμένης εργατικής-λαϊκής πάλης, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, κόντρα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς για το νησί, για την επανένωση της Κύπρου και του λαού της, για να υψωθεί τείχος αντίστασης στον εθνικισμό και τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου, για Κύπρο ανεξάρτητη και ενιαία, εμφανώς ένα και όχι 2 κράτη, με μια και μόνη κυριαρχία, μια ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα, κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμένιων και Λατίνων, χωρίς κατοχικά και κάθε είδους ξένα στρατεύματα και βάσεις, χωρίς εγγυητές και προστάτες, με το λαό κυρίαρχο».