Συρία: Πώς οι κυβερνητικές δυνάμεις και οι φατρίες συνδέονται με τις μαζικές δολοφονίες Αλαουιτών

Στις 29 Ιανουαρίου, ο Αχμέντ αλ-Σαράα και περισσότεροι από 12 άλλοι διοικητές από ένοπλες παρατάξεις που ένωσαν τις δυνάμεις τους για να ανατρέψουν τον Μπασάρ αλ-Άσαντ συγκεντρώθηκαν στο προεδρικό μέγαρο στη Δαμασκό σε μια επίδειξη ενότητας μεταξύ ανδρών που είχαν πολεμήσει μεταξύ τους σχεδόν όσο είχαν πολεμήσει και τον Άσαντ.

Ο αλ-Σαράα διορίστηκε πρόεδρος και κατάργησε το σύνταγμα, ενώ παράλληλα διέλυσε τον στρατό και τον μηχανισμό ασφαλείας της κυβέρνησης Άσαντ.

«Ο ήλιος μιας νέας Συρίας ανατέλλει», είπε.

Κάθε διοικητής έλαβε μια μεραρχία του στρατού και έναν βαθμό, και δεσμεύτηκε να ενσωματώσει τις παρατάξεις του στον νέο συριακό στρατό. Θεωρητικά, ο al-Sharaa διέλυσε την πολιτοφυλακή του, παλαιότερα γνωστή ως Hayat Tahrir al-Sham, ή HTS, η οποία ήταν προηγουμένως το παρακλάδι της Αλ Κάιντα στη Συρία, γνωστό ως Μέτωπο Νούσρα.

Μια εξέγερση υπέρ του Άσαντ στις αρχές Μαρτίου στις παράκτιες περιοχές της Συρίας ήταν η πρώτη δοκιμασία της εύθραυστης ενότητας.

Λίγες ώρες μετά την έναρξη της εξέγερσης, η νέα κυβέρνηση ζήτησε ενισχύσεις για να νικήσει την εξέγερση των υπολειμμάτων της κυβέρνησης Άσαντ, γνωστή στα αραβικά ως «fuloul». Δεκάδες χιλιάδες οχήματα, μαχητικά και όπλα κατέκλυσαν την ακτή.

Το υπουργείο Άμυνας διαίρεσε την ακτή σε τομείς, θέτοντάς τους υπό τη διοίκηση ενός ανώτατου αξιωματούχου για τον συντονισμό των κινήσεων και των θέσεων, σύμφωνα με τρεις πηγές ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένου του Μοχάμεντ αλ-Τζασίμ, διοικητή της Ταξιαρχίας Σουλτάν Σουλεϊμάν Σαχ, γνωστής και ως Amshat.

Μια έρευνα του Reuters διαπίστωσε ότι 1.479 Σύριοι Αλαουίτες σκοτώθηκαν και δεκάδες αγνοούνταν από 40 διαφορετικά σημεία δολοφονιών εκδίκησης, λεηλασιών και λεηλασιών. Πέντε μεγάλες ομάδες συμμετείχαν στις μαζικές δολοφονίες που ακολούθησαν σε πόλεις και γειτονιές Αλαουιτών, πολλές από τις οποίες χτυπήθηκαν από πολλαπλές ομάδες σε διάστημα τριών ημερών.

Μονάδες HTS

Σε αυτές περιλαμβάνονται η Μονάδα 400, η ​​Ταξιαρχία Οτμάν και το κύριο όργανο επιβολής του νόμου, γνωστό ως Γενική Υπηρεσία Ασφαλείας. Το Reuters διαπίστωσε την εμπλοκή τους σε τουλάχιστον 10 τοποθεσίες, όπου σκοτώθηκαν σχεδόν 900 άνθρωποι.

Πριν από την πτώση του Άσαντ, η GSS ήταν ο κύριος βραχίονας επιβολής του νόμου της HTS στην επαρχία Ιντλίμπ που βρίσκεται υπό τον έλεγχό της. Τώρα αποτελεί μέρος του Υπουργείου Εσωτερικών της Συρίας.

Το 2020, ο ΟΗΕ χαρακτήρισε «βαθιά ανησυχητικές» αναφορές για εκτελέσεις και κακοποιήσεις στα χέρια των αρχών επιβολής του νόμου της HTS. Το Human Rights Watch κατέγραψε πώς η HTS, τότε γνωστή ως Μέτωπο Νούσρα, σκότωσε 149 Αλαουίτες σε συνοπτικές εκτελέσεις στη Λατάκια το 2013.

Η Μονάδα 400 αναφέρεται σε μια σειρά από διαδικτυακές αναρτήσεις, καμία από τις οποίες δεν προέρχεται από επίσημους λογαριασμούς της συριακής κυβέρνησης. Αρκετές από αυτές που δημοσιεύτηκαν στις αρχές Δεκεμβρίου, χρησιμοποιώντας την ίδια γλώσσα, λένε ότι μαχητές της Μονάδας 400 αναπτύσσονταν στη δυτική Συρία. Οι αναρτήσεις περιγράφουν τη Μονάδα 400 ως «μεταξύ των ισχυρότερων μονάδων» στην Hayat Tahrir al-Sham, έχοντας λάβει «υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και εξοπλισμένο με τα πιο σύγχρονα όπλα».

Η Μονάδα 400 μεταφέρθηκε στις παράκτιες περιοχές μετά την πτώση του Άσαντ, σύμφωνα με πολλούς μάρτυρες και ένα μέλος της μονάδας. Μια ξένη πηγή πληροφοριών δήλωσε ότι η μονάδα εγκατέστησε το αρχηγείο της στην πρώην συριακή ναυτική ακαδημία και λογοδοτεί μόνο στα ανώτατα κλιμάκια του Υπουργείου Άμυνας.

Οργανώσεις υποστηριζόμενες από την Τουρκία

Την τελευταία δεκαετία, η Τουρκία ξεκίνησε στρατιωτικές εισβολές στη Συρία και υποστήριξε τους αντάρτες εκεί για να αντιταχθεί τόσο στον Άσαντ όσο και στις κουρδικές δυνάμεις που θεωρεί απειλή.

Αυτές οι παρατάξεις ήταν μέρος του υποστηριζόμενου από την Τουρκία Συριακού Εθνικού Στρατού, του δεύτερου μεγαλύτερου συνασπισμού της αντιπολίτευσης στη Συρία. Οι παρατάξεις του SNA έχουν ιστορικό απαγωγών, σεξουαλικής βίας και εκτεταμένων λεηλασιών, σύμφωνα με το Human Rights Watch και άλλες ομάδες υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Μεταξύ αυτών που υποστήριξε η Τουρκία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου ήταν η Ταξιαρχία Σουλτάνος ​​Σουλεϊμάν Σαχ και η μεραρχία Χάμζα.

Στις δολοφονίες των Αλαουιτών, το Reuters διαπίστωσε τη συμμετοχή αυτών των δύο ομάδων σε τουλάχιστον οκτώ διαφορετικές τοποθεσίες όπου σκοτώθηκαν σχεδόν 700 άνθρωποι.

Στη σελίδα του στο Facebook, ένας πολιτοφύλακας που συνδέεται με τη μεραρχία Σουλτάνος ​​Σουλεϊμάν Σαχ δημοσίευσε: «Απενεργοποιήστε τις κάμερες. Σκοτώστε κάθε άνδρα. Το αίμα τους είναι βρώμικο σαν τα γουρούνια».

Σουνιτικές φατρίες

Σε αυτές περιλαμβάνονται οι αντι-Άσαντ δυνάμεις ανταρτών Jayish al-Islam, Jayish al-Ahrar και Jayish al-Izza. Το Reuters διαπίστωσε ότι ήταν παρόντες σε τουλάχιστον τέσσερις τοποθεσίες όπου σκοτώθηκαν σχεδόν 350 άνθρωποι.

Το 2013, η Jayish al-Islam συνέλαβε έναν αριθμό Αλαουιτών γυναικών και ανδρών και τους έβαλε σε μεγάλα μεταλλικά κλουβιά για να τους χρησιμοποιήσει ως ανθρώπινες ασπίδες από τις συριακές και ρωσικές αεροπορικές επιδρομές στη Δαμασκό. Η ομάδα κατηγορείται επίσης από ομάδες υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την εξαφάνιση εξέχοντων ακτιβιστών κατά τη διάρκεια της επανάστασης.

Ξένοι τρομοκράτες

Σε αυτούς περιλαμβάνονται το Ισλαμικό Κόμμα του Τουρκεστάν, ή TIP, Ουζμπέκοι, Τσετσένοι και ορισμένοι Άραβες μαχητές σε έξι τοποθεσίες όπου το Reuters διαπίστωσε ότι σκοτώθηκαν σχεδόν 500 άνθρωποι.

Άμαχοι Σουνίτες

Η σεκταριστική πικρία που πηγάζει από χρόνια εμφυλίου πολέμου και τις καταχρήσεις του Άσαντ οδήγησε τους ανθρώπους να επιτεθούν σε γειτονικά χωριά και γειτονιές Αλαουιτών, μιας μειονότητας που συνδέεται με την οικογένεια Άσαντ. Το Reuters διαπίστωσε ότι οι δύο κύριες τοποθεσίες αυτών των δολοφονιών εκδίκησης ήταν το χωριό Άρζα και η πόλη Μπανιγιάς, όπου σκοτώθηκαν συνολικά 300 άνθρωποι.

Πηγή: Reuters