Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων: Διαρκής προσαρμογή για τις νέες ανάγκες

Της Χριστίνας Σακελλαρίδη, επίτιμης προέδρου του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων (ΠΣΕ)

ΟΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ για την ίδρυση του ΠΣΕ, που είχα την τιμή να είμαι πρόεδρός του επί 33 χρόνια, έγιναν τον Μάιο του 1945, όταν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε καλά καλά τελειώσει.

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ομάδα 25 ανθρώπων ετοίμαζε την ανάρρωση της εξαγωγικής δραστηριότητας και τη δημιουργία ενός Συνδέσμου που θα μπορούσε να περιλάβει τους εξαγωγείς από όλη την Ελλάδα και από όλους τους κλάδους της εξαγωγικής δραστηριότητας εκείνης της εποχής.

Τότε, δεν είχαν και δεν μπορούσαν να περιμένουν τίποτα. Στηρίζονταν στις δικές τους δυνάμεις, στο μεράκι τους και στη δραστηριότητά τους.

«ΟΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ δεν μπορεί, θα ανοίξουν πάλι. Τα προϊόντα μας θα ξαναζητηθούν». Το τολμηρό για την εποχή εκείνη εγχείρημα ολοκληρώθηκε στις 21 Αυγούστου του 1945, όταν οι εκπρόσωποι 25 εξαγωγικών επιχειρήσεων που εκπροσωπούσαν τότε όλους τους κλάδους της εξαγωγικής δραστηριότητας, υπέγραψαν το «Πρακτικό Ιδρύσεως ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΞΑΓΩΓΕΩΝ».

Η ΤΟΛΜΗ των πρωτοπόρων δικαιώθηκε. Στο τέλος του 194,5 οι εξαγωγές ήταν 247.000 δολάρια μόνο. Το 1946, όμως, έφτασαν σε 5,6 εκατ. δολ. και το 1947 σε 77,3 εκατ. δολ.

Κατά την αφήγηση ενός από τους παλιότερους εξαγωγείς, τότε, «προσπαθήσαμε να ανοίξουμε ένα πηγάδι με μια βελόνα». Και το κατάφεραν.

ΘΑ ΗΘΕΛΑ να τονίσω ότι ο ΠΣΕ δεν υπήρξε ποτέ ένα απλό Σωματείο, προσηλωμένο στην επιτυχία του.

Το όραμα και η φιλοδοξία του ΠΣΕ παραμένουν τα ίδια με αυτά των ιδρυτών του, ήτοι να είναι ο πιο σημαντικός παραγωγός ιδεών και προτάσεων για τις εξαγωγές της χώρας μας προς την πολιτεία και τη στήριξη της οικονομίας μας μέσω των εξαγωγών.

ΣΥΜΦΩΝΑ με τα ανωτέρω, οι πρώτες αποφάσεις που λήφθηκαν από τον Σύνδεσμο ήταν:

1. Το άνοιγμα των «Ανατολικών Αγορών». Με υπογραφή διεπιμελητηριακής συμφωνίας, η οποία μάλιστα έγινε στο Palais de Nation στη Γενεύη. Οι προτάσεις του Συνδέσμου και οι
ενέργειες που ακολούθησαν είχαν πολύ πιο βαθιές συνέπειες και οδήγησαν τις εξαγωγές προς τις χώρες αυτές από το μηδέν, σε πολύ υψηλά επίπεδα: οι ελληνικές εξαγωγές από 400.000 δολ. περίπου το 1951 και το 1952 αυξήθηκαν σε 8 εκατ. δολ. το 1953 ή σε 6% του συνόλου των ελληνικών εξαγωγών, εκείνη την εποχή, και διπλασιάστηκαν τον επόμενο χρόνο σε 15 εκατ. δολ. και σε ποσοστό 10% περίπου των ελληνικών εξαγωγών.

2. Οι προσπάθειες για τη διαμόρφωση ενός αποτελεσματικού εξαγωγικού καθεστώτος. Κύρια κατεύθυνση των προσπαθειών αυτών ήταν η εξασφάλιση ίσων όρων ανταγωνισμού για τα ελληνικά προϊόντα στις αγορές του εξωτερικού και η δημιουργία ενός σταθερού εξαγωγικού καθεστώτος, που θα επέτρεπε τον προγραμματισμό των πωλήσεων από τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, καθώς και την προσαρμογή της παραγωγής τους σε ποσοτικές και ποιοτικές ανάγκες της εξωτερικής ζήτησης.

Η κορωνίς των αποφάσεων ήταν η περίφημη απόφαση της Ν.Ε. 1574/1970 και το Ν.Δ. 226/1969. Στην καθιέρωση του καθεστώτος που ορίζεται με αυτό το Ν.Δ. ο Σύνδεσμος έπαιξε τον κύριο ρόλο, συμπράττοντας με τις αρμόδιες αρχές τόσο στη διαμόρφωση του σχετικού Διατάγματος όσο και στην κατάρτιση των πινάκων, βάσει των οποίων ορίζονταν τα ποσοστά της επιστροφής του χαρτοσήμου. Χωρίς την ύπαρξη του καθεστώτος της 1574/70 με την απόφαση της Ν.Ε. και Ν.Δ. 226/69 οι ελληνικές εξαγωγές θα είχαν καταρρεύσει.

3. Προσπάθειες για τη βελτίωση της εξαγωγικής υποδομής: Η δημιουργία συλλογικών μηχανισμών υποστήριξης των εξαγωγών. Οι προβληματισμοί κατέληξαν στη δημιουργία του Συμβουλίου Προωθήσεως Εξαγωγών (ΣΠΕ) το 1969 που αργότερα, τον Οκτώβριο του 1977, με το Ν. 528 (αφού το Σωματείο έγινε Ανώνυμη Εταιρεία με κεφάλαια του κράτους) μετονομάστηκε σε Οργανισμό Προωθήσεως Εξαγωγών (ΟΠΕ) και του Κεφαλαίου Ασφαλίσεως Πιστώσεων Εξαγωγών (ΚΑΠΕ) τον Αύγουστο του 1968 (Α.Ν. 501/68), το οποίο διαδέχθηκε και λειτουργεί ως σήμερα με βάση το Ν. 1796/88 και με διευρυμένες δυνατότητες ο Οργανισμός Ασφάλισης Εξαγωγικών Πιστώσεων (ΟΑΕΠ).

4. Ίδρυση Ερευνητικού Ινστιτούτου & Υπηρεσίας Πληροφοριών. Το Κέντρο Εξαγωγικών Ερευνών & Μελετών (ΚΕΕΜ,) όπως ονομάστηκε το ερευνητικό αυτό Ινστιτούτο, άρχισε να λειτουργεί στις 17 Σεπτεμβρίου 1980. Οι ραγδαίες μεταβολές στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον επέβαλαν την προσαρμογή της εξαγωγικής δραστηριότητας σε νέες ανταγωνιστικές συνθήκες. Ο Σύνδεσμος προσάρμοσε με επιτυχία τη δραστηριότητά του, για να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες.

ΕΙΝΑΙ αυτονόητο ότι και σήμερα ο ΠΣΕ λειτουργεί με το ίδιο όραμα, όπως αυτό των ιδρυτών του, προσαρμοσμένο στην τωρινή πραγματικότητα. Π.χ. ανακοινώθηκε από την πρόεδρο της Commission, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ένα νέο 5ετές οικονομικό σχέδιο, με την επωνυμία «Πυξίδα Ανταγωνιστικότητας», το οποίο θα είναι απλοποιημένο και βασικός πυλώνας του
οδικού χάρτη είναι η τόνωση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας, προκειμένου να μη μείνει η Ευρωπαϊκή Ένωση ουραγός στον ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και την Κίνα.

Είναι αυτονόητο ότι ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων θα ακολουθήσει τον οδικό χάρτη της Commission.